Lieve community-leden, 

Mensen vragen mij vaak: “José, hoe ziet zo’n werkdag als balie-babbelaar er eigenlijk uit?”
Geintje natuurlijk…dat heeft nog nooit iemand mij gevraagd. Maar als aanstormend influencer leek me dit wel een hippe openingszin om het vervolgens ongegeneerd over mezelf te kunnen hebben.

Om half negen zit ik op “mijn post”, uiteraard om jullie te begroeten, maar ik vind het voor mezelf fijn om te weten of ik al mijn kippen op stok heb, oftewel wie er allemaal binnen komt wandelen. In de loop van de dag ontaardt dit vervolgens natuurlijk in één wirwar van in-, uit-, nogmaals in-, uit- en heen en weer lopende mensen waardoor ik alsnog regelmatig het spoor bijster ben.  

Onze eigen stuiterbal Jànes Coevorden spant hierbij wel de kroon. Je merkt pas hoe groot het pand is, wanneer je Jànes moet traceren die aan de ene uiterste kant van het pand de trap omhoog vliegt, in flink tempo een deel van de route aflegt, her en der een kamer inschiet, in het hart van het pand via het trappenhuis een verdieping lager of hoger gaat, en vervolgens via de andere kant van het pand weer naar beneden komt. Ik pleit hierbij dan ook voor het plaatsen van een tracker bij hem.

Verder zorg ik de hele dag ervoor dat de vergaderruimtes netjes zijn, ik beheer de boekingen, de mail en de telefoon. Daarnaast dropt iedere dag nagenoeg elke bezorgdienst die er bestaat pakketjes bij de balie, in een continue stroom waar mening pakketpunt jaloers op zal zijn.   

De rest van de dag vult  zich altijd met nog 1001 andere dingen, waarbij het belangrijkste is dat je alle bezoekers gastvrij ontvangt en alle mogelijke vragen vriendelijk beantwoord. Mijn streven is om dit altijd te doen als Moeder Teresa op valium, maar héél soms betrap ik mezelf erop dat ik reageer met het geduld van een Parijse ober.

Tegen het eind van de dag word ik vaak getrakteerd op een strak uitgevoerde choreografie van het duo Wanda en Gertruda. Na afloop van hun werkdag splitsen de dames op vanaf de 2e verdieping, waarbij ze beide via een ander trappenhuis naar beneden komen. In een perfecte timing komen ze vervolgens elk vanuit een andere kant precies weer samen voor mijn balie. Of dit ook nog een praktisch doel dient, of dat dit puur voor entertainment van de balie-babbelaar is, is mij niet bekend. 

Ik wil dit blog afsluiten met een wat serieuzere toon. Onlangs was een van onze kantoorbazen betrokken bij een ernstig auto ongeluk. Naast de vanzelfsprekende schrik die dit teweegbracht, werd er binnen de community meteen door diverse leden actie ondernomen om waar mogelijk de helpende hand te bieden om zijn bedrijf operationeel te houden. Het deed me weer beseffen dat naast alle drukte en de waan van de dag waar we allemaal mee te maken hebben, de verbinding sterk is in onze broedplaats en mensen bereid zijn elkaar te helpen. And that’s, my friends, is wat ik zo leuk en bijzonder vind aan Growing Emmen! 

Ik zie jullie graag aan de balie!