Lieve community-leden,

Voordat ik me stortte op het schrijven van dit blog, heb ik eerst even opgezocht wat het gemiddelde aantal woorden hiervoor is. Dit blijken 365 te zijn. Nu hóór ik mijn DreamTeam-matties verzuchten dat dit gewoon de lengte van een doorsnee zin van mij is. Ter verdediging wil ik me hierbij beroepen op mijn Keltische roots en de daarbij behorende gave om elk kort verhaal lang te maken.
 
En soms is het ook gewoon onmogelijk om een beknopte weergave te geven van het reilen en zeilen binnen onze broedplaats. Zo was mijn plan om in een van mijn eerste blogs aandacht te besteden aan toch wel hét hot topic binnen Growing Emmen de afgelopen periode: De. Deur.  En het daarbij behorende proces van het sluiten van het pand na Balie-babbelaar-bezetting. 

Op geen enkele wijze gaat het mij lukken de situaties die zich vervolgens hebben afgespeeld met betrekking tot de uitvoering van het deurbeleid in een stukje tekst van ongeveer 365 woorden te gieten. Waar ik altijd, zo trots als een moeder op haar kinderschare, aan iedereen vertel dat het bij Growing allemaal “doeners” zijn, heb ik me in dit geval regelmatig afgevraagd of eerst nadenken niet wordt onderschat. Laten we het er op deze plek op houden dat het vaak nog lang onrustig bleef in de laatblijvers-app.

Ik overweeg nog een trilogie hierover te schrijven, waarbij de vorm nog kan variëren van een doldwaze komedie tot een tranentrekkende psychologische thriller.

Maar hoe leuk is het dat een werkdag bij Growing Emmen nooit saai of doorsnee is! Zo konden we onlangs in onze community ruimte Het Nest (Ja, community ruimte of Het Nest, Donald. Geen kantine!) genieten van onze eigen gekweekte munt voor de thee. Kom er maar eens om bij een ander bedrijf! 

Growing, what’s in a name, beschikt namelijk over een heus kruidentuintje bij de ingang van het pand. Deze wordt liefdevol bijgehouden door een aantal plantenknuffelaars binnen onze community, die daarnaast ook de rest van onze bloementuin en de planten binnen verzorgen. Goed om te weten is dat onze administratie-geweldenaar ook deel uitmaakt van deze knuffelaarsbrigade. Mocht je haar dus door de gangen zien struinen met een snoeischaar in de hand, is ze niet op pad om op onconventionele wijze openstaande facturen te innen. Nu maar hopen dat ik dat ik haar hiermee niet op ideeën breng.
 
Misschien is dit ook het moment om op te biechten dat ik bij afwezigheid van de mensen-die-er-verstand-van-hebben de plastic plantjes die zo her en der door het pand verspreid zijn, ook weleens een slokje water heb gegeven. Gelukkig kwam ik er meestal wel achter, al was dat dan een beetje te laat, en heb ik alle sporen weer netjes uitgewist.



Ik zie jullie graag aan de balie!

Ivm de privacy zijn alle namen gefingeerd 😉